موش کور

موش کور ،اگر خودش را هم بکشد فایده ای ندارد
او کور است و تحمل آفتاب و روشنی را ندارد
او فقط بلد است در دل خاک نقب بزند 
خانه اش زیر خاک است
موش کور را با آفتاب کاری نیست
او حتی حسرت هم نمی خورد
حسرت درخت و پرنده و نسیم را
برای او همه فصل ها زمستان است
او امنیت را بیشتر از هر چیز دوست دارد
خانه تاریک و امن و گرم
همه عمر او در ظلمت می گذرد
بی آرزو ،بی حسرت،بی هیچ تمنایی
او به تاریکی عادت دارد
با ظلمت خو کرده
همه جهانش خاک است و نقب زدن
در خاک مرده ،
او با اکنون کار ندارد
او سودای در گذشتگان و مرده ریگ دیگران را دارد
موش کور 
موش کور 
موش کور عمری طولانی دارد
طولانی تر از
بلبل عاشق

رهایش کنید او آفتاب را دوست ندارد