بزرگوار

جناب نیچه بزرگوار که سلام خداوند جان بر او باد، می فرماید؛

طوری زندگی کنید ،که اگر قرار بر بازگشت باشد ،حاضر باشید دوباره برگردیدو همین زندگی سراسر درد را با اندک شادمانی دوباره تکرار کنید...
در کنار رنج هایتان با چشمان اشک بار برقصید ...
در عین بی معنا بودن هستی ،توان خندیدن و زندگی شادمانه را داشته باشید...
همه حرف او این است ؛
حالا که علیرغم میل باطنی به این دنیا آمده ایم ، آتشی بیفروزیم و با پاهای زخمی و خون آلود روی زمین پر از خرده شیشه و با خنجری در پهلو ، با چشمانی خیس دور آتش بچرخیم و دست افشانی کنیم...