ایستگاه

می گوید؛
- وصل ...

می گویم ؛
- فصل؟

می گوید؛
- نه جانم , وصل...

می گویم ؛
- پس اشتباه شنیدم، بس که این دو کلمه شبیه هم هستند،
هم آوا ،هم صدا،

می گوید ؛
- اما در معنا ضد هم هستند

می گویم ؛
- مطمئنی که معانی متضاد دارند؟

می گوید ؛
- بله متضاد هم هستند

می گویم ؛
- مگر نه اینکه ، فصل ،جدایی و خلاصی است از دیگری ،از غیر ؟
و وصل یگانگی با محبوب ؟

می گوید؛
- نمی دانم،شاید

می گویم ؛
- می دانی اما فراموش کرده ای ،همه ی راه ، در یک مسیر است ، با دو ایستگاه
فصل، ایستگاه مبدا است
وصل، ایستگاه آخر ...
سالک ، در راه سلوک چیزی را گم نمی کند فقط؛
در مسیر ، کوله بارش را سبک می کند... ممکن است چیزی را فرو بگذارد ،اما فراموش نمی کند...