حوا

خداوند اولین چیزی که در عالم خلق کرد روح و جان بود و روح را درجسم حوا به ودیعه گذاشت  به او گفت آدم روح ندارد ،  با او می سازی ؟ حوا  گفت  بله می سازم . خداوند آدم را به حوا سپرد .روح حوا بزرگ بود ، آدم را به آغوش کشید و اجازه داد تا او فتح اش کند زیبایی اش را و روح بزرگش را ببیند و عظمت روح زن را در یابد. حوا آن چنان با عشقش   آدم را سیراب کرد که عشق باروحی که در مرد دمیده می شد یکی شود.
در قرآن سوره نجم آیه ۱۱ آمده «دل هر چه را دید، دروغ نگفت...»
 نفسی که عاشق شد اماره نمی ماند...  این را که گفته بود؟ بیاد نمی آورم.
زن زودتر از مرد بالغ می شود،زودتر از او بی نهایت و بی کرانگی را می شناسد ،زودتر از او عاشق می شود...
در باغچه ،درخت سپاسگزار خدای دانه است
آتش سپاسگزار خداوند جنگل است و قبل از خاکستر شدن در سماعی زیبا می رقصد.
 پرنده سپاسگزار خداوند ی است که جفتش را آفرید.
ومن سپاسگزار خداوند دانه و باران و جنگل و پرنده ام ،من یک زنم...