قالی

بی بی های ما پای دار قالی حرفهایی می زدند... 

می گفتند تار و پودی که زن آبستن و زائو ابزار زده باشد ، شل و وارفته است .

فرشی که پیرزن بافته باشد ، گرم است و به درد خواب زمستان می خورد ...

فرش دختر مجرد تیز رنگ است و تند و چشم را می زند ...

اما همان ها می گفتند که امان از قالی نوعروس و دختر عاشق ...

 نقشش هزار راه می برد آدم را ...

نقشش غلط است ؛ مرغش سر می کند توی گل و گلش میرود زیر بال و پر مرغ ، اما عوض ش تا بخواهی جان دارد...

بی خبر...