چاه

چاه

فیزیک و نجوم را دوست دارم ، عاشق مبحث سیاه چاله ها،کرم چاله ها ،ابر نو اختر ،مهبانگ و فروپاشی ستارگان هستم ،خیلی سر در نمی آورم ،اما همه تلاشم را می کنم که بفهمم.
در فضا ماده سیاهی وجود دارد ،فضای خالی مابین سیارات و ستارگان ،که دانشمندان اطلاعات کمی از آن دارند ،
جرم سیاه ،که سیال است و در حرکت ، دانشمندان می گویند بادتمام دانشی که تا به امروز بدست آورده اند توانسته اند فقط ۳ درصد این ماده سیاه را شناسایی کنند.
فضا و کهکشان برایم پر از رمز و راز است ، جالب است که فکر کنیم همه آنچه در فضا وجود دارد در درون ما ،مابین اتم های تشکیل دهنده سلولها ووجود ما هم قرار دارد .
همینجاست که فیزیک نجوم با فیزیک کوانتوم (ذرات بنیادی) پیوند می خورد ،
فیلم بسیار زیبایی دیدم بین سیارات ، پر از رمز و راز ،سفر در زمان و مکان... فرصت کردید ببینید.
بگذریم ،قنات معمولا یک مادر چاه دارد و چندین مظهر ( همانجایی که آب به سطح زمین می رسد )
حال تصور کنیم هر کدام ما مظهری از مادر چاهی بسیار بزرگ و عظیم باشیم ،که باریکه ای از آبی گوارا را در خود دارد. جالب است نه؟
عرفا به جهان مادی عالم شهود ( عالم اصغر) و به آنچه که غیر قابل لمس و دیدن است عالم غیب یا اکبر می گویند. بیشتر هستی شامل عالم اکبر می شود ،
اما بیاییم تصور کنیم هر کدام ما می توانیم با لایروبی تونل درونمان به مادر چاه دسترسی داشته باشیم و ذره ای ،
فقط ذره ای از آن آب را بچشیم و احیانا به دیگران هم بچشانیم ،چقدر جالب می شود ،
به همه وحی می رسد بشکل الهام و پیامهایی درونی ،عده ای آنها را جدی می گیرند و عده ای بی تفاوت از کنار آن می گذرند ،
بازهم تصور کنیم که همه ما قطعه ای از آینه ای که هزاران هزار تکه شده را در دست داریم و اگر زمانی آنها را کنار هم بگذاریم ،چه می شود ؟
من می اندیشم همانطور که هر کدام از ما می تواند البته با تلاش مستمر و پایان ناپذیر ،نقبی به درون خود بزند و به مادر چاه هستی برسد و یا تکه ای از آینه هزار پاره را بیابد ،فارغ از حقیقت نخواهد بود ،
گرچه همه ی حقیقت با او نیست اما ، خالی از حقیقت هم نیست ...

+ نوشته شده در  شنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۶ساعت 20:24&nbsp توسط مینو سامان  |