نا آرام

من و تو دو جزیره کوچک در اقیانوس بزرگ و نا آرام آرامیم،
هیچ تونلی از زیر دریا
هیچ پل عظیمی در هوا و هیچ
راه میانبری از خشکی ،مارا بهم نمی رساند.
تا ابد جدا می مانیم و به زودی هر دو غرق می شویم 
نگاه کن آب را که بالا می آید...

مگر با دستانت ،با عشق و صداقت
قالیچه پرنده ای بسازی و بسوی من بیایی، 

ببین مرا !
مدتهاست که زمینگیر زیر سایه تنها درخت این خشکی کوچک مانده ام

من و تو تنها ساکنان دو جزیره کوچک در اقیانوس نا آرام  ،آرامیم